Reklama
NOWY TARG POGODA
ZAKOPANE POGODA
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Reklama

Daria Zawiałow – platynowe płyty, platynowe włosy i szał na widowni

Dnia: niedziela 21 listopada 2021, Autor: Maciej Zubek

NOWY TARG. Było do przewidzenia, że koncert drugiego dnia po otwarciu Miejskiego Centrum Kultury podniesie publiczność z krzeseł. Sprawiła to niesamowita, eteryczna artystka, zwana teraz „jedną z największych nadziei polskiej sceny muzycznej”, oczywiście w jej rockowym nurcie – Daria Zawiałow.  

Ta blisko 30-letnia, a wyglądając a na dziewczynkę z gitarą koszalinianka, piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów – jest przykładem osoby, która miała w sobie tyle woli, siły i wytrwałości, by – różnych niełatwych okolicznościach życia konsekwentnie i dużym nakładem pracy – iść za marzeniem.

Próbując niemal od dzieciństwa swoich sił na scenie, w programach “Od przedszkola do Opola”, “Szansa na Sukces”, “Mam talent!”, “X Factor”, także w chórkach u Maryli Rodowicz, ponadto pracując w radiu – ma dziś na swoim koncie aż 11 nominacji do Fryderyków. Choć na wydanie pierwszej płyty pracowała 10 lat, bardzo szybko dwie jej kolejne płyty – „A kysz!” i „Helsinki” – okryły się Platyną i przyniosły artystce 3 Fryderyki. Singlem „Kaonashi”  zapowiadała swój trzeci album studyjny – „Wojny i noce”.

Teledyskiem „Kaonashi” zaangażowła się natomiast w przeciwdziałanie zjawisku przemocy domowej.  

Na świeżo otwartej scenie Miejskiego Centrum Kultury pełna niespożytej energii Daria wystąpiła z czwórką instrumentalistów, w półtoragodzinnym koncercie wykonując najpierw utwory z pierwszych płyt, a potem – z albumu „Wojny i noce” tworzonego już w czasie pandemii.

 Przy okazji zafundowała publiczności małą lekcję japońskiego – na tyle szybką, by widownia razem z nią mogła śpiewać refren piosenki inspirowanej zafascynowaniem krajem kwitnącej wiśni.  

Mocne brzmienia gitar, instrumentów perkusyjnych, syntezatorów, powódź migających świateł – najpierw zrobiły wrażenie, potem poderwały publiczność z miejsc i zmusiły, by „odpiąć wrotki”. Odtąd były już tylko entuzjazm i pląsanie w rytm kolejnych utworów. Daria z gitarą, w kusej, zwiewnej koszulce i trampkach na grubej podeszwie, zdawała się unosić nad sceną – jak porywana wiatrem. I – dając z siebie wszystko, eksploatując struny głosowe do granic wytrzymałości – zdołała też w rockowy taniec porwać publiczność. Z zachęty do opuszczenia miejsc siedzących skorzystało wielu. W finale koncertu przejścia były już wypełnione rozbawioną młodzieżą – i nie tylko młodzieżą.

No Comment.

Reklama

Partnerzy