czoło przeznaczenie

Projekt "Przeznaczenie" powstał z inicjatywy Karoliny Kowalczyk, Renaty Martyniak i ks. Damiana Obrała w ramach działania Ora#Wa Power we współpracy z Gminnym Centrum Kultury w Lipnicy Wielkiej i Stowarzyszeniem Rozwoju Orawy. Postać grająca w nim rolę pierwszoplanową należy do najbardziej zasłużonych dla Orawy „wojennych” kobiet. To właśnie Józefinie Mikowej przyszło żyć w czasach, które odcisnęły na Polakach olbrzymie piętno, a wspomnienia po wojennej gehennie nie pozwoliły im długo obudzić się z letargu.

 Dlaczego właśnie Józefina? Dlaczego o niej nie wolno milczeć? Odpowiedź jest prosta - to nie była zwykła kobieta. Ona stworzyła historię, której czas nie może zatrzeć. Orawianie znają Jej życie, które spisano w różnych źródłach, a ci najstarsi do dzisiaj głoszą o Niej świadectwo, pozwalając sobie na nazywanie Jej świętą. Zasługi Mikowej dla Orawian ówcześnie żyjących były nieocenione. O Jej potężnej sile woli pomagania innym i niezachwianej wierze w Boga można by pisać poematy. „Zycie ciynzkie Mików to serce Orawy” słyszymy w piosence…

Niewątpliwie ciężkie było Ich życie. Splot militarnych okoliczności i decyzji politycznych zburzył dotychczasową prężną działalność Józefy i Jej męża Emila na rzecz swojego regionu, ale Ich aktywność patriotyczna i społeczna nie ustępowała. Poświęcili się swojej małej ojczyźnie do końca. Mikowa przez górali orawskich słusznie została nazwana „Królową Orawy”, stając się też symbolem walki niepodległościowej oraz męczeństwa. Przebywając w krakowskim więzieniu, mimo tortur, katuszy, była niezłomna. Uparcie milczała podczas przesłuchań, ratując w ten sposób wielu ludzi.

Więzienna sceneria, cela, chleb, jak psu, rzucony Józefinie do stóp… Podnosi go w geście świętości, całuje z najwyższą czcią, jakby trzymała w rękach Chrystusa. Dla Niej ten kawałek nie jest zwykłym pożywieniem, którego jakże pragnęła, cierpiąc głód. To komunia, prawdziwe zaspokojenie duchowego pragnienia zjednoczenia się z Bogiem. Jakże mocna była Jej więź z Jezusem, jakże kochała krzyż, którym Ją bito podczas jednego z przesłuchań. „Z Tobą, Orawo, idym pod rynke, bije serce, zycie bije, siyła jest we mnie…”

Słowa piosenki dźwięczą w uszach i skłaniają do refleksji. Tak, Józefa szła pod rękę z Orawą, żyła pełnią życia, była w Niej niesamowita siła, oddanie. Miała „wielkie” serce. Mikowa to autorytet prawdziwej miłości do ojczyzny i bliźniego. To służebnica do ostatniego tchnienia wierna Bogu i swoim przekonaniom. Kobieta nieustraszona, wytrwała, wielka duchem i charakterem. Za cel swojego życia obrała sobie miłość do ludzi i Boga, pracę oraz służbę. Któż z nas gotów jest dzisiaj na takie poświęcenie? Kto „Boga, honor, ojczyznę, odwagę, pokorę” dzisiaj stawia na piedestale wartości życiowych? Zatem z kim powinna kojarzyć się nam bohaterka teledysku? Współczesny człowiek, napotykając na przeciwności losu, ma za zadanie uczyć się od niej cierpienia, wiary i nadziei. Jej życie niech będzie dla nas drogowskazem w dążeniu do świętości.

 

Orawscy Muzycy w Projekcie "Przeznaczenie":

Łukasz Bandyk – trąbka, śpiew

Paweł Czaja - altówka

Tomasz Drabina - akordeon

Dawid Janowiak – śpiew

Karolina Kowalczyk - śpiew

Marcin Kowalczyk - skrzypce

Konrad Lach - perkusja

Kuba Misiniec - pianino

Tomasz Misiniec – kontrabas, gitara basowa

Jonasz Pieronek – skrzypce

oraz przyjaciele z Orawy

Muzyka i aranżacja – Tomasz Drabina

Słowa – Robert Kowalczyk, Karolina Kowalczyk, Tomasz Drabina

Nagrań dokonano w Chabakoovka Studio (Rabka Zdrój) Produkcja: Ora#Wa Power we współpracy z Darkiem Budkiewiczem Miks i Mastering: Rafał Nowak S-tone Studio (Sosnowiec)

W teledysku wystąpili: Maria Dominika Wachałowicz Kiersztyn jako Józefina Mikowa, Grzegorz Rzepiszczak jako Emil Mika oraz Bronisław Bandyk, Kamil Bodzioch, Jakub Jabłoński, Magdalena Kostrzewa-Smreczak, Emilia Kowalczyk, Jan Kowalczyk, Marcin Kowalczyk, Robert Kowalczy,k Ewa Magiera, ks. Damian Obrał, Patryk Rudnicki, Jan Smoliński, Grupa rekonstrukcyjna PGRH zp. "Błyskawica", ponadto w materiałach archiwalnych wystąpili: Łukasz Bandyk, Janusz Krzyś, Eugeniusz Lichosyt, Łukasz Mikłusiak, Krzysztof Pieronek, Jan Świdroń