Dwa razy w ciągu roku mamy do czynienia z sytuacją, że na całej Ziemi następuje zrównanie długości dnia i nocy. Dzieje się tak w okolicach 21 marca, czyli początku astronomicznej wiosny, oraz w okolicach 21 września w momencie rozpoczęcia astronomicznej jesieni. W obydwu przypadkach następuje tzw. równonoc (wiosenna lub jesienna). Dzień i noc trwają wtedy po 12 godzin jeśli za początek i koniec dnia weźmiemy moment, kiedy środek tarczy słonecznej przecina horyzont.
Równonoc jesienna oznacza początek astronomicznej jesieni, która rozpocznie się dziś o godzinie 21:21.
Z momentem równonocy wiążę się również fakt rozpoczęcia nocy polarnej na biegunie północnym. Oznacza to, że przez następne pół roku zapanuje tam całkowita ciemność, gdyż słońce na ten czas przestanie go całkowicie oświetlać. Na biegunie południowym natomiast zaczyna się dzień polarny. Sytuacja odwróci się za pól roku, kiedy nastanie równonoc wiosenna i początek astronomicznej wiosny, która dziś zaczęła się na półkuli południowej
Na równiku natomiast przez cały rok długość dnia i nocy jest taka sama (po ok.12 godzin). W momencie równonocy, w samo południe promienie słoneczne padają tam prostopadle do Ziemi, co oznacza, że Słońce góruje w zenicie. Mieszkańcy tamtych terenów nie widzą wtedy własnego cienia.
Jak już wspomniałem, równonoc oznacza zrównanie długości dnia i nocy. Od tego momentu noce będą się stawać coraz bardziej dłuższe niż dni. Sytuacja zacznie się odwracać w momencie przesilenia zimowego, które nastąpi 22 grudnia a w momencie równonocy wiosennej (20 marca 2021 r.) znowu nastąpi ich zrównanie, po czym dni będą już dłuższe niż noce.
Jutro początek jesieni kalendarzowej, zatem byle do wiosny!
Na grafice widzicie oświetlenie Ziemi przez Słońce w momencie równonocy.
Źródło grafiki: wikipedia.org
Komentarze obsługiwane przez CComment