Miasto Zakopane oraz Zakopiańskie Centrum Kultury serdecznie zapraszają na wystawę „Ikona” do Miejskiej Galerii Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego, której uroczysty wernisaż odbędzie się 27 stycznia 2023 roku o godzinie 17:00. Wystawie będą również towarzyszyć warsztaty ikonograficzne, które poprowadzi adiunktka Muzeum Ikon w Supraślu, muzeolog i architekt krajobrazu Anna Motowicka.
Wizerunki Chrystusa, Matki Bożej, świętych, a także kompozycje zawierające przedstawienia świąt oraz inne wątki zaczerpnięte z kart Pisma Świętego stanowią przypomnienie, że ikona zawiera treści teologiczne i prawdy wiary ważne dla chrześcijan. Językiem ikonografii pozostaje symbolika. Wyraża to stwierdzenie mówiące o tym, że ikony się „pisze”, należy interpretować nie w kontekście techniki wykonania, a raczej treści, jakie ikonograf w niej „zapisuje”, a kontemplujący dzieło, modlący się, „odczytuje”. Nade wszystko ikona pozostaje spotkaniem z rzeczywistością przemienioną, jest „oknem ku wieczności”, dzięki któremu mamy więź i poczucie żywej obecności świętych z Chrystusem i Matką Bożą.
Na wystawie w Miejskiej Galerii Sztuki można podziwiać ikony z Krakowskiej Grupy „Lumen” oraz z Muzeum Ikon w Supraślu – Oddziału Muzeum Podlaskiego w Białymstoku.
Warsztaty ikonograficzne dla młodzieży i dorosłych w ramach wystawy „Ikona”
w Miejskiej Galerii Sztuki
Termin: 28 stycznia – 1 lutego 2023, godz. 16:00-20:00
Zapisy do 25 stycznia pod nr. tel. 18 20 127 92 lub 661 601 540
Poprowadzi Anna Motowicka, adiunktka Muzeum Ikon w Supraślu, muzeolog i architekt krajobrazu.
Podczas pięciodniowych warsztatów powstaną ikony „Mandylionu” – przedstawiające oblicze Chrystusa na chuście. Uczestnicy będą pracowali z zastosowaniem tradycyjnych materiałów i technik, otrzymają zagruntowane lewkasem deski ikonowe z kowczegiem. Z otrzymanych podlinników – wzorów rysunku ikonograficznego – uczestnicy przeniosą na deskę zarys przedstawienia i rozpoczną pracę malarską. Malatura ikony zostanie wykonana tradycyjną techniką tempery, gdzie sproszkowane pigmenty łączy sią za pomocą spoiwa, jakim jest emulsja żółtkowa. Technika ta nazywana jest temperą jajeczną. W trakcie pracy uczestnicy zdobędą wiedzę na temat słownictwa oraz technologii, którą stosuje się w ikonografii. Wykonają poszczególne warstwy malatury, od sankiru – podmalówki pod karnacje, poprzez podrumienkę i kolejne rozjaśnienia, aż po dwiżki – ostanie najwyższe rozświetlenia.
