Muzeum Tatrzańskie z ogromnym żalem żegna Julittę Fedorowicz, osobę ze ścisłego grona przyjaciół tej instytucji kultury.
Urodzona w 1930 roku w Zakopanem, była córką Zofii Średnickiej i Józefa Fedorowicza „Pimka”, cenionego zakopiańskiego meteorologa, postaci powszechnie znanej w mieście. Sama także należała do osób nietuzinkowych i obdarzonych talentem. Po ukończeniu Wydziału Scenografii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pracowała jak scenograf teatralny i telewizyjny. Współpracowała z teatrami w Opolu, Krakowie i Katowicach, w końcu związała się ze scenami w Szczecinie. Pomimo zamieszkania i pracy na drugim końcu Polski, czuła się związana z Zakopanem, bywała tu regularnie, angażowała się w miejscowe przedsięwzięcia, często odwiedzała Muzeum Tatrzańskie, uczestniczyła w organizowanych przez nas imprezach i spotkaniach. Dzięki niej do zbiorów Muzeum Tatrzańskiego trafiła rodzinna kolekcja prac autorstwa Stanisława Ignacego Witkiewicza – w latach 2005-2006 wraz z siostrą sprzedały muzeum 15 pastelowych portretów oraz 4 rysunki. Wśród wizerunków przedstawiających rodziców, babcię Annę, ciotkę Marię, siostrę Eugenię oraz przyjaciela rodziny Józefa Gawlińskiego, znalazły się także dwa portrety samej Julitty. Chętnie dzieliła się opowieściami o powstaniu portretów, gdy jako 6 letnia dziewczynka pozowała artyście, oraz wspomnieniami z wizyt Witkacego w domu rodzinnym. Pani Julitta była także darczyńcą, Do muzealnych zbiorów ofiarowała część fotografii i pamiątek rodzinnych, w tym rysunkowe portrety Józefa Fedorowicza autorstwa angielskiej malarki Winifred Cooper oraz jego karykaturę pędzla Sławomira Szpakowskiego, czy unikatową, wydaną przez Witkacego, „jednodniówkę” Papierek lakmusowy. Zbiory powiększyły się także o obraz na szkle Jana Gąsienicy Szostaka, obraz olejny Alfreda Terleckiego oraz dawne pocztówki.
Komentarze obsługiwane przez CComment